Aspecifieke en specifieke lage rugklachten
Lage rugklachten worden onderverdeeld in aspecifieke lage rugpijn en specifieke lage rugpijn.
De aspecifieke rugpijn, is rugpijn die geen duidelijke oorzaak heeft. De oorzaak ligt dan in de spieren, bindweefsel, banden of gewrichten.
Dit zijn de rugklachten waar je invloed op kunt uitoefenen met je gedrag.
Dit is de rugpijn waar je zelf grip op kunt krijgen.
Soms is er sprake van rugpijn door een aanwijsbare oorzaak. Dit noemen we specifieke lage rugklachten.
Dit zijn lage rugklachten die bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een ongeluk (botbreuk) , zenuw of lokale ontsteking.
Deze rugklachten hebben een ander beloop dan bij de aspecifieke lage rugpijn.
Er is dan sprake van een afwijkend beloop. De rugpijn ontwikkelt zich anders dan het hoort te gaan. Bij deze klachten is er aanvullend medisch onderzoek nodig. Dit gaat via de huisarts.
Rode vlaggen
Met de rode vlaggen kun je ontdekken wanneer je naar de huisarts moet. De rode vlaggen zijn een lijst met klachten.
Deze rode vlaggen zijn afkomstig uit de richtlijn voor fysiotherapie. Deze rode vlaggen bestaan uit klachten, tekenen en signalen.
Bij één of meerdere van de onderstaande klachten, tekenen of signalen dien je direct contact op te nemen met de huisarts.
Ga bij twijfel en klachten die niet veranderen, of meer worden altijd langs de huisarts. De huisarts zal een aanvullend onderzoek doen.
- Je hebt voor het eerst lage rugpijn na je 50e levensjaar.
- Je hebt continu pijn. Je kunt geen houding of beweging vinden waardoor de pijn afneemt.
- Je hebt pijn in de nacht (bij 'normale lage rugpijn' heb je geen last als je slaapt, wel als je gaat bewegen, zoals bij het draaien).
- Je hebt lage rugpijn en voelt je ziek, en of je hebt koorts.
- Je hebt een voorgeschiedenis van een kwaadaardige aandoening zoals kanker.
- Je bent zonder duidelijke reden afgevallen.
- Je hebt lage rugpijn na een trauma of ongeluk gekregen.
- Je hebt last met plassen of bij de ontlasting.
- Je hebt minder controle over je plas of je ontlasting.
Lage rugpijn met uitstraling:
- Je hebt last van uitstralende pijn in één of twee benen.
- Je hebt meer pijn in je been dan in de lage rug.
- Je hebt last van tintelingen en doofheid in het been, of in beiden benen.
- Je hebt minder kracht in het been/benen en voet(en).
Neem bij pijn die alleen maar toeneemt of niet veranderd ook altijd contact op met een arts.
Wanneer je 20 jaar of jonger bent, of 60 jaar en ouder gelden de volgende rode vlaggen aanvullend.
Bij één of meerdere van deze klachten, tekenen of signalen, neem je direct contact op met de huisarts. Ook als je twijfelt. De huisarts zal een aanvullend onderzoek doen.
Begin klachten na je 60e jaar:
- Je hebt een laag lichaamsgewicht.
- Je gebruikt al langere tijd corticosteroïden (dit zijn medicijnen, ontstekingsremmers).
- Je hebt korter dan 2 jaar geleden een botbreuk gehad.
- Je hebt eerder een wervel gebroken in de rug.
- De boven rug gaat bol staan.
Begin lage rugpijn voor je 20e jaar:
- Je bent een man.
- Je hebt onverklaarbare ontstekingen in de gewrichten gehad of een darmontsteking.
- Je hebt veel pijn in de nacht.
- Je hebt last van ochtendstijfheid die langer dan een uur duurt.
- Je hebt minder pijn bij het liggen, bewegen en na het doen van oefeningen.
- Je reageert goed op ontstekingsremmers (zoals ibuprofen).
De rode vlaggen zijn misschien niet helemaal duidelijk. Het is goed om alert te blijven op klachten die je niet kan beïnvloeden.
Veel fysieke klachten kun je erger maken of verminderen. Bijvoorbeeld als je te veel doet krijg je meer klachten. Als je rust pakt nemen de pijnklachten weer af.
Dit kun je ook doen door het aannemen van een bepaalde houding. In de ene houding krijg je meer klachten. Bijvoorbeeld bij het zitten. En bij het liggen nemen de klachten af.
Veel pijnklachten nemen gedurende de dagen weer af. Als dit niet het geval is neem je contact op met de huisarts.
Help ik heb een rode vlag
Raak niet gelijk in paniek.
Het kan zijn dat er niets aan de hand is. Als je je zelf goed voelt is er geen reden om direct bang te worden.
Maak wel een afspraak met de huisarts om dit te bespreken. Er is pas reden om je zorgen te maken als dit daadwerkelijk is vastgesteld.
